۵/۲۹/۱۳۸۷

Addiction transforming

*این پست و پست قبل از نوشته های قدیمیم هستن


معتاد اعتیادش رو ترک نمیکنه؛اعتیاد معتاد تغییر شکل پیدا می کنه:از چیزی به چیز دیگه ،از نوعی به نوع دیگه...؛


چهار پنج سال پیش یادمه به صدای قیژ قیژ مودم معتاد بودیم , صدایی که نمیشه توصیفش کرد ولی تمام اینترنت باز های اون روزا تا سر حد جنون عاشقش بودن.صدای قیژ قیژ مودم که میتونست منشا " ارتباط" باشه. کلی اتفاق .کلی پدیده


الان بعد از 5-4 سال دیگه به صدای مودم معتاد نیستیم؛قطعا چون دیگه اینترنت وسیله ی ارتباطیمون نیست .احتمالا چون دیگه اینترنت " پدیده " نیست و به مدد ای.دی.اس.ال مدت هاست که فاتحه ی" قیژ قیژ "خونده شده.حکما چون اینترنت دم دستی تر از اون شده که بشه بهش دل بست و کاروان سرا تر از اون که به روابط دیجیتالش امید


ولی از اون جا که ما " نیاز " داریم که به یک صدا معتاد باشیم این صدا جایگزین زنگ اس.ام.اس هامون شده.موبایل خیلی ها مون سال تا سال زنگ نمی خوره ولی روزی 10 تا 50 تا" دلیوری ریپورت" داریم


ویبره ی موبایلامون رو از 20 متری می شنویم چنان خودمون رو به سمت موبایل پرتاب می کنیم که گویا قاصد روزان ابری –داروگ مدرن- تو یکی از این اس ام اس ها پیداش میشه


به اس ام اس ها چنگ میندازیم و تغییر شکل اعتیادمون رو مزمزه می کنیم


باور داریم که تو یکی از این اس ام اس ها معجزه ای می شه به بزرگی معجزه ی کم تر شدن فاصله ها مون


و


سعی میکنیم که فراموش کنیم که چه قدر از بر قراری ارتباط,از رو در رو حرف زدن , از بودن


از


"شناخته شدن"


وحشت


داریم


نظرات:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]





<< صفحهٔ اصلی

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

اشتراک در پست‌ها [Atom]